منتشر شده توسط

تاریخ انتشار مقاله :

تاریخ بروزرسانی مقاله : 12-08-1404

تعداد کلمات : 3000

آدرس مقاله : لینک مقاله

استفاده از اسید استیک در سنتز ترکیبات دارویی و آنتی بیوتیک ها

استفاده از اسید استیک در سنتز ترکیبات دارویی و آنتی بیوتیک ها

مقدمه

اسید استیک یک ماده شیمیایی ساده اما نیرومند است که نقش مرکزی در صنعت داروسازی دارد. این اسید آلی (CH₃COOH) که به عنوان جزء اصلی سرکه شناخته می‌شود، به طور گسترده ای در ساخت داروها و آنتی بیوتیک ها استفاده می‌شود. از واکنشگر بودن در واکنش های شیمیایی گرفته تا عمل کردن به عنوان پیش ماده در تخمیر، اسید استیک به خاطر کاربردهای متنوع خود در سنتز دارو بسیار ارزشمند است. این ماده به شیمی دانان کمک می کند با فراهم کردن گروه های استیل و ایجاد شرایط مناسب واکنش، مولکول های پیچیده را بسازند. همین چندکاربردی بودن اسید استیک، آن را به ماده ای بی همتا در پزشکی مدرن تبدیل می‌کنند.

اسید استیک در سنتز ترکیبات دارویی: مرور کلی

اسید استیک به طور گسترده ای در تولید ترکیبات دارویی استفاده می شود؛ از مسکن های روزمره گرفته تا آنتی بیوتیک های حیات بخش. بخش داروسازی برای انجام وظایفی مانند ایجاد مواد مؤثره دارو، اصلاح ساختارهای مولکولی و تنظیم اسیدیته مناسب واکنش ها به اسید استیک متکی هستند. در دسترس بودن فراوان و هزینه نسبتاً پایین این ماده نیز محبوبیت آن را در محیط های تولیدی افزایش داده است. در واقع، اسید استیک یک منبع مناسب برای تأمین واحد عاملی استیل به شمار می رود؛ واحدی که در بسیاری از مولکول های دارویی حضور دارد. به خاطر همین کاربردهای چندگانه از شرکت در تشکیل پیوندهای شیمیایی تا نقش حلال – اسید استیک به یک سنگ بنا ی مهم در جعبه ابزار شیمی دانان دارویی تبدیل شده است که می خواهند داروها را به شکل کارآمد و ایمن تولید کنند.

ویژگی های شیمیایی اسید استیک که به تولید دارو کمک می کنند

درک ویژگی های شیمیایی اسید استیک نشان می دهد چرا این ماده در تولید دارو مفید است. به عنوان یک اسید کربوکسیلیک با قدرت اسیدی متوسط pKa حدود 4.8، اسید استیک می تواند پروتون اهدا کند و برخی واکنش ها را بدون خورندگی شدید مانند اسیدهای قوی کاتالیز کند. این ماده یک حلال قطبی پروتیک است؛ یعنی می تواند بسیاری از ترکیبات آلی و حتی برخی مواد معدنی را حل کند و با در محلول قرار دادن واکنش دهنده ها، انجام واکنش را تسهیل کند. نقطه جوش آن (حدود 118 درجه سانتیگراد) به اندازه ای بالا است که امکان گرم کردن محیط واکنش را فراهم می کند و در عین حال آنقدر پایین است که پس از پایان واکنش می توان آن را با تبخیر از محصول نهایی خارج کرد. علاوه بر این، مولکول های اسید استیک می توانند پیوند هیدروژنی تشکیل دهند که در فرآیندهایی مانند تبلور ترکیبات دارویی مفید است. یکی دیگر از خصوصیات کلیدی آن توانایی ایجاد مشتقات حاوی گروه استیل است خصوصیتی که اساس بسیاری از مسیرهای سنتز محسوب می شود. از این رو، آشنایی با ویژگی‌ های فیزیکی و شیمیایی و حتی فرآیند خرید حواله اسید استیک شازند برای صنایع داروسازی اهمیت دارد، زیرا تضمین‌ کننده دسترسی به ماده‌ ای با خلوص و کیفیت مناسب برای واکنش‌ های حساس آزمایشگاهی است. مجموع این ویژگی‌ ها اسید استیک را به محیط واکنش و ماده واکنشگری ایده‌ آل در مراحل مختلف تولید ترکیبات دارویی تبدیل می‌ کند.

اسید استیک به عنوان حلال در تولید دارو

در بسیاری از دستورالعمل‌ های سنتز دارو، از اسید استیک به‌ عنوان حلال استفاده می‌ شود تا محیط واکنش بهینه ایجاد گردد. اسید استیک گلاسیال (شکل بسیار غلیظ این ماده) قادر است طیف گسترده‌ ای از ترکیبات آلی را حل کند که هنگام انجام واکنش‌ هایی که به محیط اسیدی و بدون آب نیاز دارند، بسیار سودمند است. برای مثال، برخی واکنش‌ های آلکیلاسیون و اکسیداسیون در تولید مواد مؤثره دارویی در محلول اسید استیک بهترین عملکرد را دارند، زیرا این حلال واسطه‌ های واکنش را پایدار می‌ کند. استفاده از اسید استیک به عنوان حلال و واکنش‌ گر در این فرآیندها اهمیت ویژه‌ ای دارد، چرا که اسید استیک اغلب هم‌ زمان نقش واکنش‌ گر را نیز ایفا می‌ کند؛ به‌ طوری‌ که می‌ تواند در واکنش از طریق دادن یا گرفتن پروتون شرکت کرده و سرعت یا بازده واکنش را بهبود بخشد. این نقش دوگانه نیاز به مواد شیمیایی اضافی را کاهش می‌ دهد و فرآیند تولید را ساده‌ تر و ایمن‌ تر می‌ سازد. پس از پایان واکنش نیز جداسازی اسید استیک نسبتاً آسان است و غالباً با تقطیر ساده، محصول دارویی خالص به‌ دست می‌ آید. علاوه بر این، استفاده از اسید استیک به‌ عنوان حلال از نظر هزینه مقرون‌ به‌ صرفه بوده و نسبت به حلال‌ های بسیار سمی یا ماندگار در محیط زیست ایمن‌ تر است؛ به همین دلیل این ماده در سنتز صنعتی داروها جایگاه ویژه‌ ای دارد.

اسید استیک در واکنش های استری سازی و استیله سازی

یکی از مهم ترین نقش های اسید استیک در شیمی دارویی، مشارکت در واکنش های استری سازی و استیله سازی است. در این فرآیندها، اسید استیک یک گروه استیل مشتق شده از بخش CH₃CO– خود به مولکول های دیگر اضافه می کند. برای مثال، در استریفیکاسیون، اسید استیک با الکل ها واکنش می دهد و استرهای استات تشکیل می شوند که برخی از آن ها داروی فعال یا پیش ماده های حیاتی هستند. استیله کردن نیز فرآیندی مشابه است که طی آن یک گروه استیل به یک مولکول آلی (مثلاً افزودن گروه استیل به یک آمین یا فنول) متصل می شود. به این شکل است که داروی مشهوری مانند آسپرین (اسید استیل سالیسیلیک) ساخته می شود؛ این دارو از استیله کردن اسید سالیسیلیک به کمک یکی از مشتقات اسید استیک به دست می آید. با معرفی گروه های استیل، شیمی دانان می توانند ویژگی های دارویی یک ترکیب را به طور چشمگیری تغییر دهند و اثربخشی آن را بهبود بخشیده یا عوارض جانبی را کاهش دهند. بسیاری از ترکیبات دارویی از طریق استیله شدن به داروهای مؤثرتری تبدیل می شوند یا به صورت پیش دارو عرضه می شوند تا در بدن به شکل فعال درآیند. بدون حضور اسید استیک و قابلیت استیله کنندگی آن، توسعه شمار زیادی از داروها به این سادگی ممکن نمی بود.

انیدرید استیک و استیل کلرید: مشتقات کلیدی اسید استیک

اسید استیک همچنین پیش ساز چندین مشتق واکنش پذیر است؛ به ویژه انیدرید استیک و استیل کلرید که در سنتز دارویی اهمیت بسیاری دارند. این مشتقات دارای جزء استیل اسید استیک هستند اما در شکلی بسیار فعال تر، که اجازه می دهد به راحتی سایر ترکیبات را استیله کنند. انیدرید استیک که از آبگیری اسید استیک تولید می شود، به طور گسترده ای برای وارد کردن گروه های استیل در آزمایشگاه و صنعت به کار می رود. برای مثال در سنتز آسپرین و استامینوفن از آن استفاده می شود تا یک گروه استیل به مولکول هدف منتقل شود. استیل کلرید نیز مشتق دیگری است که عملکرد مشابهی دارد و زمانی به کار می رود که به واکنش استیلاسیون شدیدتری نیاز باشد. افزون بر این، انواع اصلاح شده اسید استیک مانند اسید مونوکلرواستیک در ایجاد برخی بلوک های سازنده دارو نقش مهمی دارند (برای نمونه، از اسید مونوکلرواستیک برای تولید آمینو اسید گلایسین که یک پیش ماده دارویی است بهره می گیرند). این مشتقات اسید استیک، دامنه کاربرد این ماده را به فراتر از چیزی که خود اسید به طور مستقیم قادر به انجام آن است گسترش می دهند و به شیمی دانان امکان می دهند طیف وسیعی از تغییرات شیمیایی را به شکل کارآمد پیاده سازی کنند. این مشتقات نشان می دهند چارچوب شیمیایی اسید استیک تا چه حد در ساخت مولکول های پیچیده دارویی نقش محوری دارد.

نمونه هایی از ترکیبات دارویی که با استفاده از اسید استیک سنتز شده اند

تأثیر اسید استیک در پزشکی زمانی به خوبی روشن می شود که به داروهای شناخته شده ای بنگریم که تولید آن ها به این ماده وابسته است. بسیاری از داروها یا در ساختار خود دارای یک گروه استیل هستند یا برای ساخت آن ها از اسید استیک به عنوان بخشی از فرآیند استفاده شده است. برای مثال مسکن آسپرین با استیله کردن اسید سالیسیلیک توسط مشتقات اسید استیک ساخته می شود و تب بر معروف استامینوفن نیز از طریق یک مرحله آسیلاسیون که در آن اسید استیک نقش دارد تولید می شود. در حوزه آنتی بیوتیک ها، تولید پنی سیلین و برخی آنتی بیوتیک های دیگر از طریق پیش ماده های تخمیری یا اصلاحات شیمیایی مرتبط با اسید استیک میسر شده است. حتی برخی داروهای موضعی و چشمی مانند سولفاستامید، نام خود را مستقیماً از گروه استیلی که در ترکیبشان وجود دارد گرفته اند، گروهی که منشأ آن اسید استیک است. همه این مثال ها نشان می دهند که به دلیل همه کاره بودن اسید استیک در فرآیندهای ساخت دارو از داروهای ضدالتهاب گرفته تا ویتامین ها حضور آن در بسیاری از مسیرهای تولید دارو مشاهده می شود. در جدول زیر چند نمونه از ترکیبات دارویی و نحوه استفاده از اسید استیک در سنتز آن ها ارائه شده است:

نام دارو دسته درمانی نقش اسید استیک نوع واکنش/فرآیند نکته مهم
آسپرین (اسید استیل سالیسیلیک) مسکن/ضدالتهاب عامل استیله کننده توسط انیدرید استیک تشکیل استر (استیله سازی) استیلاسیون تحمل پذیری و اثربخشی را بهبود می دهد
استامینوفن (پاراستامول) مسکن/تب بر استیله کردن آمین اولیه (پارا-آمینوفنول) استیله سازی (تشکیل آمید) مشتق N-استیل برای تسکین درد ایجاد می کند
پنی سیلین G آنتی بیوتیک (بتا-لاکتام) پیش ماده تخمیر (با افزودن اسید فنیل استیک) بیوسنتز تخمیری مشتق اسید استیک بازده تولید پنی سیلین را افزایش می دهد
کلرامفنیکل آنتی بیوتیک (طیف وسیع) اسید دی کلرو استیک گروه آسیل را در سنتز فراهم می کند آسیلاسیون (تشکیل آمید) حاوی بخش دی کلرو استیل است که برای فعالیت حیاتی است
سولفاستامید آنتی بیوتیک (سولفونامید) اسید استیک باعث تشکیل آمید استیله (استامید) می شود آسیلاسیون (تشکیل آمید) استیلاسیون سولفانیل آمید خواص آن را بهبود می دهد
ان-استیل سیستئین (NAC) موکولیتیک/پادزهر استیلاسیون سیستئین (یک اسید آمینه) آسیلاسیون (استیله کردن تیول) گروه استیل پایداری و جذب را افزایش می دهد
ایبوپروفن مسکن/ضدالتهاب غیراستروئیدی در یک مرحله کلیدی سنتز از انیدرید استیک استفاده می شود آسیلاسیون فریدل-کرفتس مرحله استیلاسیون منجر به تشکیل مشتق اسید پروپیونیک می شود

اسید استیک در سنتز داروهای مسکن و ضدالتهاب

توسعه بسیاری از مسکن ها و داروهای ضدالتهاب نیز ارتباط نزدیکی با شیمی اسید استیک دارد. آسپرین، یکی از پرمصرف ترین داروهای تاریخ، با اضافه کردن یک گروه استیل مشتق از اسید استیک به اسید سالیسیلیک ساخته شد، تغییری که تحریک معده را کاهش داد و اثربخشی درمانی را افزایش داد. به دنبال موفقیت آسپرین، پژوهشگران بررسی سایر مشتقات اسید استیک را آغاز کردند؛ این امر به پیدایش یک دسته کامل از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی انجامید که به عنوان مشتقات اسید استیک شناخته می شوند. داروهایی مانند ایندومتاسین و دیکلوفناک در این دسته قرار می گیرد و ساختار آن ها شامل یک جزء اسید استیک به عنوان بخش فعال است. حتی استامینوفن (پاراستامول) که در رده دیگری از مسکن ها قرار می گیرد، در ساختار خود یک گروه استیله شده دارد که نتیجه استفاده از اسید استیک در مرحله سنتز آن است. علاوه بر این، برخی مسکن ها مانند ایبوپروفن در فرآیند سنتز خود از واکنشگرهای حاوی اسید استیک بهره می برند (برای مثال در مرحله اولیه تشکیل یک حدواسط). در مجموع توانایی وارد کردن گروه های استیل به مولکول ها به شیمی دانان دارویی اجازه داده است مسکن هایی با توان و ایمنی بالاتر طراحی کنند. نقش اسید استیک در این نوآوری ها اهمیت آن را در تسکین درد و کاهش التهاب از طریق شیمی دارویی نمایان می سازد.

توزیع درصدی استفاده از اسید استیک در سنتز دارویی در سال 2025

فرآیندهای تخمیری با استفاده از اسید استیک (تولید پنی سیلین)

فراتر از واکنش های مستقیم شیمیایی، اسید استیک از طریق فرآیندهای زیستی تخمیری نیز در ساخت داروهای مهم نقش دارد. نمونه بارز آن تولید آنتی بیوتیک های پنی سیلین است. در تخمیر صنعتی پنی سیلین، از افزودنی های خاص مرتبط با اسید استیک برای هدایت مسیر تولید پنی سیلین توسط قارچ Penicillium استفاده می شود. برای مثال، در تولید پنی سیلین G، افزودن اسید فنیل استیک (یکی از مشتقات اسید استیک) به محیط کشت، بازده تولید این آنتی بیوتیک را به طور قابل توجهی افزایش می دهد؛ زیرا میکروارگانیسم تولیدکننده، این ماده را به عنوان زنجیره جانبی در ساختار پنی سیلین به کار می گیرد. به همین صورت، برای تولید پنی سیلین V از اسید فنوکسی استیک استفاده می شود. خود اسید استیک نیز می تواند به عنوان منبع کربن برای رشد میکروبی در برخی تخمیرها به کار رود و هم زمان به کنترل pH محیط کمک کند. ملایم بودن قدرت اسیدی اسید استیک باعث می شود حفظ شرایط اسیدی ملایمی که بسیاری از فرآیندهای تخمیری به آن نیاز دارند امکان پذیر باشد. در مجموع اسید استیک و ترکیبات وابسته به آن بخش جدایی ناپذیری از تولید دارو مبتنی بر تخمیر هستند و با هدایت فرآیندهای زیستی، تولید انبوه آنتی بیوتیک ها را به شکل کارآمد میسر می سازند. این رویکرد افزودن اسیدهای پیش ماده ویژه در سایر تخمیرهای آنتی بیوتیک نیز به کار گرفته می شود و ارزش کلی ورودی های مشتق از اسید استیک را در تولیدات زیست فناوری نشان می دهد.

اسید استیک در سنتز کلرامفنیکل و آنتی بیوتیک های سولفونامیدی

نقش اسید استیک به سنتز شماری از آنتی بیوتیک های صناعی یا نیمه صناعی نیز گسترش یافته است. کلرامفنیکل، یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده که در میانه قرن بیستم کشف شد، دارای یک گروه دی کلرو استیل در ساختار خود است. در تولید این دارو، از مشتقی از اسید استیک (اسید دی کلرو استیک یا کلرید آسیل مربوطه) استفاده می شود تا آن جزء حیاتی از طریق واکنش آسیلاسیون به مولکول وارد شود. این گام برای مونتاژ مولکول فعالی که قادر به مهار سنتز پروتئین باکتریایی است ضروری است. در مورد آنتی بیوتیک های سولفا (سولفونامیدها) نیز رد پای اسید استیک دیده می شود: داروی سولفاستامید اساساً همان سولفانیل آمید است که استیله شده است. با افزودن یک گروه استیل از اسید استیک به ترکیب مادر سولفا، شیمی دانان سولفاستامید را ایجاد کردند که حلالیت بهتری دارد و برای مصارفی مانند قطره های چشمی ملایم تر است. این تعدیل همچنین کمک می کند باکتری ها دارو را به سرعت تجزیه نکنند. در هر دو نمونه کلرامفنیکل و سولفونامیدها، اسید استیک ابزاری را برای بهبود یا تغییر ساختار آنتی بیوتیک های موجود فراهم کرده است و نشان می دهد که چگونه تغییرات جزئی در ساختار شیمیایی می تواند مزایای درمانی قابل توجهی به همراه داشته باشد. این موارد بر روش های خلاقانه ای تأکید دارند که طی آن از اسید استیک برای توسعه طیف دارویی آنتی بیوتیک ها استفاده می شود.

کاربردهای اسید استیک در سنتز داروهای ضدسرطان

عرصه توسعه داروهای ضدسرطان نیز شاهد بهره گیری از نقش های اسید استیک است. عوامل شیمی درمانی پیچیده اغلب نیازمند سنتز چندمرحله ای هستند که در طی آن ممکن است از اسید استیک یا مشتقات آن برای محافظت از گروه های عاملی یا افزودن گروه های استیل که فعالیت زیستی مولکول را تعدیل می کنند استفاده شود. برای نمونه، در سنتز برخی داروهای شیمی درمانی یا درمان های هورمونی، مراحل استیلاسیون به کار گرفته می شوند تا مولکول ها برای ویژگی های فارماکوکینتیکی بهتر اصلاح شوند. بعضی از داروهای هورمونی (که در درمان سرطان یا مراقبت های حمایتی استفاده می شوند) به شکل استرهای استات فرموله می شوند، یک مثال آن مدروکسی پروژسترون استات است که طی آن هورمون از راه استیله شدن پایدارتر و قابل جذب تر می شود تا کاربرد درمانی مؤثرتری داشته باشد. همچنین بسیاری از ترکیبات ضدسرطان آزمایشی به صورت پیش داروهای استات بررسی شده اند که پس از جدا شدن آن گروه استیل در بدن به شکل فعال در می آیند. واکنش پذیری نسبتاً ملایم اسید استیک اجازه می دهد این تغییرات بدون تخریب شدید بخش های حساس مولکول دارو انجام شود. افزون بر آن، استفاده از اسید استیک با اصول شیمی سبز سازگار است، زیرا غالباً می توان آن را به آسانی حذف کرد و نسبت به بسیاری از واکنشگرهای جایگزین سمیت کمتری دارد. در مجموع، اسید استیک ابزار ارزنده ای در سنتز و فرمولاسیون درمان های ضدسرطان فراهم می کند و به ایجاد داروهایی کمک می کند که می توانند با اثربخشی بیشتری سلول های سرطانی را هدف قرار دهند.

اسید استیک در تهیه مواد جانبی و کمکی دارویی

کاربرد اسید استیک در داروسازی تنها به مواد مؤثره دارویی محدود نمی شود؛ این اسید در تهیه اکسپیان ها و سایر مواد کمکی ضروری برای عرضه دارو نیز نقش دارد. یکی از نمونه های برجسته، سلولز استات است که با واکنش دادن سلولز با اسید استیک (معمولاً با استفاده از انیدرید استیک) به دست می آید. سلولز استات برای ساخت پوسته کپسول ها و پوشش های روده گسیخت استفاده می شود که کنترل می کنند یک دارو در کدام بخش دستگاه گوارش آزاد شود. به طور مشابه، پلی وینیل استات (PVA) که از اسید استیک و از طریق حد واسط مونومر وینیل استات ساخته می شود، در چسب ها و روکش های قرص ها استفاده شده و حتی در بعضی چسب های پوستی برای رهایش دارو به کار گرفته می شود. اسید استیک در تولید تری استین (گلیسرول تری استات) نیز نقش دارد که به عنوان نرم کننده در کپسول ها و حلال در برخی فرمولاسیون های دارویی به کار می رود. حتی در محلول های بافری دارویی نیز غالباً از اسید استیک (همراه با سدیم استات) برای حفظ pH مطلوب استفاده می کنند تا پایداری و اثربخشی دارو در طول دوره نگهداری تضمین شود. این کاربردها نشان می دهد که اسید استیک تنها پایه بسیاری از ترکیبات دارویی نیست، بلکه در آماده سازی طیف وسیعی از مواد ضروری که ذخیره سازی، کاربرد و اثرگذاری مناسب داروها را امکان پذیر می کنند نیز دخیل است.

درجه های کیفی اسید استیک برای تولید داروها

در تولید دارو، کیفیت و خلوص اسید استیکی که به کار می رود می تواند تأثیر زیادی بر نتیجه فرآیند سنتز داشته باشد. کارخانه های داروسازی معمولاً از اسید استیک گلاسیال با خلوص بالا مطابق استانداردهای فارماکوپه ای مانند گرید USP استفاده می کنند تا از ورود ناخالصی ها به محصولات دارویی جلوگیری شود. استفاده از اسید استیک با گرید دارویی تضمین می کند که ناخالصی هایی مانند فلزات سنگین یا اسیدهای آلی دیگر که ممکن است باعث ایجاد واکنش های جانبی شوند یا به صورت باقی مانده نامطلوب باقی بمانند، وجود نداشته باشد. میزان آب نیز به دقت کنترل می شود اسید استیک گلاسیال عملاً بدون آب است که برای واکنش های حساس به رطوبت اهمیت دارد. اگر یک واکنش به اسید رقیق نیاز داشته باشد، رقیق سازی آن با آب مقطر انجام می گیرد تا خلوص حفظ شود. یکنواختی کیفیت به این معنا است که واکنش هایی که با حضور اسید استیک انجام می شوند قابل تکرار بوده و داروهای حاصله از خلوص بالایی برخوردار خواهند بود. علاوه بر خلوص، نگهداری صحیح اسید استیک در تأسیسات تولید (در ظروف مقاوم به خوردگی و دور از مواد واکنش دهنده) کیفیت آن را در گذر زمان حفظ می کند. با پایبندی به این استانداردهای بالا برای اسید استیک، شرکت های داروسازی اطمینان می یابند که هر بچ دارو به شکلی ایمن تولید شده و نیازمندی های سخت گیرانه کیفیت برای استفاده بیماران را برآورده می کند.

مقالات مرتبط